در شبکه های گسترده مبتنی بر IT مانند اینترنت، روتر دستگاهی است که بهترین راه را جهت ارسال یک بسته اطلاعاتی به مقصد تعیین می کند.
روتر ؛ بنا به پیکربندی شبکه و بر مبنای الگوریتم های متفاوت با توجه به وضعیت کنونی شبکه ، اتصالات مابین شبکه ها را برقرار می کند. می توان روتر را به عنوان یک توزیع کننده شناخت زیرا تصمیم می گیرد که کدام راه برای کدام بسته مناسب است . هر روتر یک gateway می باشد که در اغلب موارد بخشی از سوئیچ شبکه را نیز شامل می شود .
روتر یک جدول از مسیرهای موجود و شرایط آنها را نگهداری می کند و در بعضی موارد ایجاد می کند . روتر این اطلاعات را به همراه الگوریتم های cost و distance جهت تعیین بهترین مسیر برای یک بسته داده بکار می گیرد. به طور معمول، یک بسته ممکن است قبل از رسیدن به مقصد مورد نظر از طریق روتر در میان تعدادی از نقاط شبکه جابه جا شود . مسیریابی در واقع یک تابع مربوط به لایه شبکه (لایه 3) در سیستم ارتباطات OSI می باشد. البته لازم به ذکر است که سوئیچ های Layer 3 نیز تاحدی قادر به انجام توابع مسیریابی هستند.